Ik en mijne Wallaroo

Een dag voorbij en hier zijn we alweer met een spannend avontuur! :)
De fietsen hebben we dan toch maar gelaten voor wat ze waren en zijn voor een veel stoerder alternatief gegaan : de paarse Wallaroo! (Eat your heart out, Nick Vanmarcke) In ware Johny-en-zijn-bitch-stijl hebben we het eiland onveilig gemaakt! Blijkbaar vonden anderen ook dat we er beestig cool uitzagen, want sinds we die 'Booster' beklommen, staan we alweer in ettelijke fotoboeken vastgepind! Alweer duizenden verzoekjes ingewilligd van enthousiaste fans die een kiekje willen van hun idolen! Alles wat we doen, vinden ze te gek! Maken we een lullig zandkasteeltje, dan nemen ze daar gretig een foto van met hun mobieltje. Snijd ik het haar van mijn man, temidden een verlaten strandtafereeltje (wat perfect normaal is toch...), dan stoppen auto's langs de weg om ook daar een kiekje van te nemen!
Vandaag ook onze allereerste echte kokosnoot geproefd en we zijn een beetje teleurgesteld. Verrassend smaakloos goedje! Gisteravond dan weer verrassend smaaakvolle vis geproefd! Aan een klein kraampje langs de weg hebben we ons gewaagd aan een vis Massala en een vis Fry. We mochten plaatsnemen aan een tafeltje, met uitzicht op zee en konden kijken hoe de mannen een visje namen en dat ter plekke bevrijdden van de ingewanden. Verser dan dat kon niet! En ontzettend jummie! Voor iets meer dan een euro hadden we 2 verse visjes. Wie doet beter?
Gisteren tijdens het romantische tochtje met Mr Wallaroo een heel mooi, paradijselijk oord ontdekt! Een watertje, omringd door palmbomen en ander groen. Echt een pareltje in dit vuile India! Het heeft ons aan het denken gezet... (zie foto's)
Ons ritje heeft ons ook tot aan dat mooie strand gebracht, waar we toeristen op bananen hadden verwacht en cocktails met vers fruit! Bleek toch weer iets anders te zijn dan in onze hoofden... Mannen en vrouwen dartelden in het sop, met sari en jeansbroek aan! Nergens een bikini te bekennen en hier en daar toch een verdwaalde zwembroek. Een hilarisch tafereel, al die gekleurde gewaden en marcellekes bijeen in dat grote water! We hebben genoten van aan de zijlijn met een fles Fosters en - believe it or not - een portie kazekes! Nog niet helemaal zoals thuis, maar 't kwam toch erg dicht in de buurt!
Het treinverhaal kent nog steeds geen happy ending. De toerman weet nog van niets, dus we wachten geduldig af... Tot in december, mensen! ;)

Beste vrienden, we gaan verder met ons dolle avontuur! Tot de volgende afspraak!