Grijpgrage yogibears

Goed nieuws: de bommen hebben ons nog niet te pakken gekregen! :) Gisteren op de trein lazen we in de krant dat er bomaanslagen waren geweest, maar verder hebben we daar nog niets van gemerkt! Een van de aanslagen was in het Zuiden, waar we niet naartoe trekken. De andere was in een streek waar we door zouden trekken aan het eind van de reis. We kunnen de plannen nog wijzigen, dat zien we nog wel. Geen nood mama's en papa's, we komen zeker terug veilig thuis!
Vanmorgen wakker geworden in Hardiwar, waar duizenden pelgrims aan 't wandelen zijn richting Delhi... Madness... We hebben 't geluk (not) het feest van Vishnu mee te mogen maken. Een soort van gek festival met massaal veel mensen, massaal veel vuiligheid en ontzettend veel oranje! Het lijkt hier Woodstock wel! De camping staat vol auto's, brommers, eetstandjes, spirituele standjes,... Alleen zijn de campings bij ons iets overzichtelijker en lopen er geen koeien tussen de massa!
Gisteravond een kijkje weest nemen naar de Ganges. Je weet wel, die rivier waar mensen zich wassen, urineren, dode lichamen op weg sturen naar het hiernamaals... Het is een heilige stroom, die goed is voor alles! Het water zat vol mensen en eventjes waren wij ook deel van hen. Tot onze knietjes in het sop en een bloemenschaaltje in de handen, hebben we ervoor gezorgd dat we voor altijd gelukkig zullen zijn en 36 gezonde kinderen zullen grootbrengen! Yihaaa! De "priester" die ons begeleidde geloofde wel heel sterk in geldelijke donaties, maar wij iets minder...
Wat begon in Amritsar als een braafjes gestaar, is uitgegroeid tot een heus idoolschap! We kunnen geen 5 stappen zetten, of een of andere yogibear wil met ons op de foto! Vreselijk vervelend! Vooral ook omdat de hele straat er zich dan plots komt rondscharen en we nog meer verzoekjes krijgen om te poseren met andere punjabi's! Ettelijke albums zullen onze mooiste glimlach bevatten! Zelfs trotse papa's willen een foto van ons met hun vrouw en kind! Gezinnen willen kennismaken met deze blanke Europeanen, komen handjes schudden, stellen ons voor aan alle vrienden. Alsof wij Brad Pitt en Angelina Jolie zijn in eigen persoon... Bizar! Er lopen nochtans nog enkele toeristen rond, niet zoveel hier in Hardiwar, maar de yogibears lijken een bijzondere interesse voor ons te ontwikkelen! Wat niet zo fijn is, is het aanraken op plaatsen waar ik het minder fijn vind... In al het gewoel gebeurt het vaak dat iemand mijn poep vastpakt of 'ns snel naar mijn boezem grijpt! Gisteren bijna 2x een aanvaring gehad met zo'n grijpgrage punjabi! De snoodaards!
In Amritsar hebben we de Gouden Tempel bezocht bij zonsondergang. Mijn vermomming zat eerst niet snor, dus na een aanpassing met meer sjaal, liet de strenge sikh me toch zijn heilige domein binnentreden... We zaten rustig te genieten van de pracht van het gebouw, toen enkele jonge gelovigen ons kwamen vergezellen. En maar vertellen over hun geloof... :) Voor we 't wisten, stonden we als vrome mensen rechtstaand, met de handjes in gebedshouding te luisteren naar een zangstonde uit het heilige boek van de sikhs.
Nog op het programma stond het sluiten van de grens tussen Pakistan en India. Een massaspektakel zowaar zonder doden, tot onze grote verbazing! Mensen stormden in ware Heizelstijl de trappen van de tribune op, om een goeie plek te kunnen bemachtigen! Gelukkig worden toeristen er als echte VIP's behandeld en konden we rustig een plekje opzoeken op een VIP-tribune. De menigte werd gek op de tonen van Indische popmuziek, meisjes trokken sprintjes met de Indische vlag, stonden te dansen als gekken, het volk werd opgejut met slogans en gejoel! Aan de ene kant, de Indiers, aan de andere kant, de Pakistanen. Een hanengevecht tussen twee landen! Het toont wel aan dat Indiers trots zijn op hun land en het patriotisme was sterk voelbaar! Bijzonder om mee te maken! Bijzonder was ook onze chauffeur! Een sikh, die verdacht veel leek op de kerstman uit de Coca-Cola commercial. Hij reed als een maniak door de straten, ontweek dier en auto nauwelijks en maakte rare geluiden... Een spannende rit, maar wel hilarisch!
Gisteren voor de eerste keer een trein genomen. We wilden onszelf verwennen met een luxe-trip en zouden 'ns reizen in 1e klasse! Na 2 pogingen om een ticket te bemachtigen, gingen we 't nog eens proberen. En ja hoor, na een 2-tal uur wachten in de hitte, hadden we een kaartje te pakken! Geen 1e klasse, want die was er blijkbaar niet voor deze trip. De reis is goed meegevallen, was eigenlijk best te vergelijken met 2e klasse bij ons. Niet echt proper, maar dat zijn onze treinen ook niet... 2x bijna in mijn broek gekakt van een vies beest naast mij, maar we zijn zonder kleerscheuren in Hardiwar geraakt!
Vandaag wordt een rustige dag. We gaan de bus boeken naar Agra, onze volgende bestemming, waar we de Taj Mahal zullen zien en morgen plannen we een safari naar een National Park.
We snakken alle 2 naar een lekkere Westerse maaltijd, met gebruneerde patatjes en appelmoes... De curry's komen onze oren uit en op alle menukaarten vind je dezelfde gerechten.
Goed nieuws: ben nog steeds niet ziek geweest! Op een verdwaalde aanval van diarree na, ben ik nog steeds zo gezond als een vis! Nu we 't over een vis hebben, Glen heeft me beloofd eens te gaan zwemmen binnenkort! Die bikini zal dus toch nog een weg uit mijn rugzak vinden! Ben ik meer dan blij om! Het schijnt een heel luxueus zwembad te zijn, dus ik kan niet wachten! Eerst nog 2 steden doorzwemmen...

Dikke zoen van je kapoenen!